Het is eind augustus, buiten schijnt de zon en binnen zitten een stuk of
tien jonge mensen bij elkaar. De een quasi ontspannen, de ander wat
duidelijker zenuwachtig, allemaal in afwachting van de eerste onderwi-
groep die op het punt staat te beginnen. Ze zijn langs verschillende
wegen hier terechtgekomen. De meesten komen rechtstreeks van de
middelbare school, het merendeel hiervan komt van de havo, sommigen
komen van het vwo en weer anderen zijn ingestroomd via het mbo.
Verschillende wegen, verschillende gezichten, verschillende
verwachtingen, maar één ding hebben ze gemeen: ze staan allemaal aan het
begin van een nieuwe opleiding, waarvan ze nog niet precies weten, wat
die hen zal brengen. Dat gaat veranderen op het moment dat de eerste
bijeenkomst begint. Als het goed is komt deze situatie je min of meer
bekend voor: de e- ste bijeenkomst van de onderwijsgroep in je eerste
jaar van het hoger beroepsonderwijs. Dat roept bij velen wat
tegenstrijdige gevoelens op, zo'n kleine groep is niet alleen maar
'studentvriendelijk'. Er zit ook een andere kant aan: je kunt je niet
verstoppen. Of je wilt of niet, je moet wel mee doen. Het blijft niet
bij deze impliciete boodschap. Je krijgt heel uitdrukkelijk te verstaan
wat men hier van jou verwacht, namelijk actief participeren,
initiatieven ontplooien, zelf verantwoordelijk zijn voor je leerproces.
Dit alles omdat de opleiding van je keuze op enig moment
'studentgecentreerd' is geworden en de overstap heeft gemaakt naar 'p-
bleemgestuurd onderwijs'.
