Seneca zei tweeduizend jaar geleden: "Alles wat in ons leven reeds
voorbij is, hoort toe aan de dood." Een intrigerend citaat. Maar al die
dingen leven nog wel in je geheugen. Wat gebeurt daarmee als je er niet
meer bent? Al je kennis, geheimen, herinneringen, zorgen, noem maar op?
Neem je ze ergens mee naartoe, naar ergens daarboven of zo? Of is alles
wat je in je leven hebt opgeslagen in die grijze massa in een klap
helemaal foetsie, voorgoed weg? Ik veronderstel het laatste. Ik wil
graag dat er iets van bewaard blijft, dat er iets van me over blijft
straks; wie schrijft die blijft immers! Een prettig idee: iets in
andermans boekenkast dat aan mij herinnert...