In de traditionele ICA-methode wordt het gehele gezichtsbeeld in
aanmerking genomen voor een holistische benadering van de
gezichtsherkenning, vandaar dat een grote variatie in houding of
belichting de herkenningssnelheid diepgaand zal beïnvloeden. Bij deze
aanpak, waarbij het gezichtsbeeld in subbeelden wordt verdeeld, worden
onafhankelijke componenten op deze subbeelden verkregen en gebruikt voor
de gezichtsherkenning. Hier hebben we een modulaire ICA-aanpak verkend
met verdeling van gezichtsbeelden en met lokale gezichtscomponenten
zoals ogen, neus en mond. De gezichtsherkenningstaak heeft invloed op de
aanwezigheid van ruis in de gezichtsbeelden. We hebben geëxperimenteerd
met ICA-algoritmen voor het verminderen van de ruis van gezichtsbeelden
om het ruiseffect te verminderen. Het onderzoekswerk dat in dit boek
wordt gepresenteerd en de methoden die worden voorgesteld voor
gezichtsherkenning zijn uniek en zullen zeker een nieuwe manier bieden
om gelaatstrekken te analyseren. Dit zal een goede bijdrage leveren aan
het onderzoek op het gebied van biometrie en beeldverwerking.