"Handelingen van de Heilige Apostelen" is vanuit het oogpunt van de
wetenschap het laatste boek van het Nieuwe Testament, het boek is
geschreven aan het einde van de eerste helft van de IIe eeuw na
Christus. Volgens de christelijke verhalen die in deze werken tot uiting
komen, prediken de predikers van de nieuwe leer in de steden van de
oostelijke provincies van het Romeinse Rijk, net als in Palestina, in
synagogen. De apocalyps is het enige profetische boek van het Nieuwe
Testament. Het boek is waarschijnlijk geschreven in de late jaren '60 en
begin jaren '70 van de eerste eeuw na Christus, tijdens de vervolging
van christenen. De auteur, wiens naam Johannes is, werd verbannen naar
het eiland Patmos in de Egeïsche Zee, en wordt vaak geïdentificeerd met
de auteur van het Evangelie van Johannes, hoewel men van mening is dat
het om andere mensen ging. Johannes was nauw verbonden met het jodendom.
De wereldbeelden van de auteur van de Apocalyps weerspiegelen het
vroegste stadium in de geschiedenis van het christendom.