Door middel van een aanpassing van Miller's experiment, waarbij speeksel
werd verzameld van donoren in een gesteriliseerde, gesloten glazen
container en een op suiker gebaseerd substraat (sacharose) werd
toegevoegd. Daarnaast werd een menselijke tand die door een
tandheelkundige behandeling werd geëxtraheerd, toegevoegd aan de set met
de gezonde tandkroon + handtekening van het geïnformeerde
toestemmingsformulier en de termijn van de donatie van de patiënt. Fase
I had een negatieve controle (tand + speeksel zonder sacharose toevoer)
en de andere werden specifiek geopend na 01, 02, 03 en 04 maanden
incubatie, en dit diende als een parameter voor het ontwerp van de
volgende fase. In fase II waren twee speekseldonoren nodig. In deze fase
werden speekseldonoren met een laag niveau van mondhygiëne gebruikt. De
incubatie van de tanden (gedefinieerd door fase I) duurde 02 en 03
maanden voor elke donor. De invloed van de omgeving was in staat om
carieuze letsels in de tandheelkundige elementen te ontwikkelen. Het
verslag van het experiment bevordert het educatieve werk over de
risico's van de ontwikkeling van tandcariës, etiologie en evolutie,
zodat er een verklarend boekje kan worden samengesteld.
